نرخ بازده داخلی (IRR) نرخ تخفیفی است که باعث می‌شود ارزش فعلی خالص (NPV) یک سرمایه‌گذاری برابر با صفر شود. به عبارت دیگر، IRR بالاترین نرخ بازگشتی است که یک سرمایه‌گذار می‌تواند از یک سرمایه‌گذاری انتظار داشته باشد. IRR یک ابزار مهم در تصمیم‌گیری‌های سرمایه‌گذاری است. با استفاده از IRR، سرمایه‌گذاران می‌توانند پروژه‌هایی را شناسایی کنند که بیشترین بازدهی را برای آنها دارند.
نرخ بازده داخلی (IRR) یک شاخص مالی است که برای ارزیابی پروژه‌های سرمایه‌گذاری استفاده می‌شود. IRR، نرخ تخفیفی است که باعث می‌شود ارزش فعلی خالص (NPV) یک پروژه برابر با صفر شود. به عبارت دیگر، IRR بالاترین نرخ بازگشتی است که یک سرمایه‌گذار می‌تواند از یک پروژه انتظار داشته باشد. IRR دارای کاربردهای مختلفی در تصمیم‌گیری‌های سرمایه‌گذاری است. در اینجا برخی از کاربردهای اصلی IRR آورده شده است:
IRR یک ابزار مفید برای ارزیابی پروژه‌های سرمایه‌گذاری است. با این حال، مهم است که محدودیت‌های آن را نیز درک کنید.
یکی از محدودیت‌های IRR این است که حساس به تغییر جریان‌های نقدی است. به عنوان مثال، اگر جریان‌های نقدی یک پروژه به طور ناگهانی تغییر کند، IRR آن نیز تغییر خواهد کرد.
محدودیت دیگر IRR این است که ممکن است در پروژه‌هایی که جریان‌های نقدی غیرنقدی دارند، نادرست باشد. به عنوان مثال، IRR یک پروژه که شامل مزایای غیرنقدی مانند بهبود کیفیت محیط زیست باشد، ممکن است نادرست باشد.
اکثر تجزیه و تحلیل های IRR با در نظر گرفتن میانگین هزینه سرمایه (WACC) و محاسبات NPV شرکت انجام می شود. IRR به طور معمول یک مقدار نسبتاً بالا است که به آن اجازه می دهد به NPV صفر برسد.
اکثر شرکت ها نیاز دارند که محاسبه IRR بالاتر از WACC باشد. WACC معیاری از هزینه سرمایه یک شرکت است که در آن هر دسته از سرمایه به طور متناسب وزن می شود. تمام منابع سرمایه، از جمله سهام عادی، سهام ممتاز، اوراق قرضه و هر بدهی بلندمدت دیگری، در محاسبه WACC لحاظ می شوند.
از نظر تئوری، هر پروژه ای با IRR بالاتر از هزینه سرمایه آن باید سودآور باشد. در برنامه ریزی پروژه های سرمایه گذاری، شرکت ها اغلب نرخ بازده مورد نیاز (RRR) را برای تعیین حداقل درصد بازده قابل قبول مورد نیاز برای سرمایه گذاری مورد نظر جهت سودآوری تعیین می کنند. RRR بالاتر از WACC خواهد بود.
هر پروژه ای با IRR که از RRR بیشتر باشد، احتمالاً سودآور تلقی می شود، اگرچه شرکت ها لزوماً فقط بر اساس این مبنای پروژه را دنبال نمی کنند. در عوض، آنها به احتمال زیاد پروژه هایی را با بالاترین اختلاف بین IRR و RRR دنبال خواهند کرد، زیرا این پروژه ها به احتمال زیاد سودآورترین پروژه ها هستند.
IRR همچنین ممکن است با نرخ‌های بازده رایج در بازار اوراق بهادار مقایسه شود. اگر یک شرکت نتواند هیچ پروژه ای با IRR بالاتر از بازدهی که می تواند در بازارهای مالی ایجاد شود پیدا کند، ممکن است به سادگی انتخاب کند که پول را در بازار سرمایه گذاری کند. بازده بازار همچنین می تواند عاملی در تعیین RRR باشد.
شركت سنجش امكان طرح (ساط)، از فعالان حوزه‌ي خدمات مهندسي مشاور كشور است كه كار خود را در زمينه‌ي مشاوره مديريت سيستم اقتصاد نزديك به يك دهه پيش آغاز كرده است. شركت ساط از بدو فعاليت، در زمره‌ي پيشگامان و نوآوران اين حوزه از خدمات و در گروه نخستين مجموعه‌هاي موفقي بوده است كه به صورت تخصصي در زمينه‌ي مشاوره‌هاي اقتصادي و مطالعات امكان‌سنجي فعاليت كرده‌اند. ساط، هم‌اينك نيز در ميان دست اندركاران اين حوزه از خدمات، جزو خبرگان و صاحب نظران شناخته مي‌شود. شركت ساط، رسيدن به جايگاه كنوني خود را مرهون كيفيت ارائه خدمات، رعايت اصول حرفه‌اي و تبادل دانش و فناوري با شركت‌هاي همكار مي‌داند. چه آن كه از ابتداي فعاليت نيز يكي از اصلي‌ترين دغدغه‌هاي مديران و دست اندركاران اين شركت، دست‌يابي به يك تعامل سودآور براي كارفرمايان، جامعه و تامين‌كنندگان بوده است، به بيان ديگر اعضاي مجموعه‌ي ساط كوشيده‌اند تا افزون بر پاسخ‌گويي به نيازهاي مشتريان و كارفرمايان، به پروژه‌هاي خود با ديدي جامع‌تر بنگرند و در به ثمر رساندن يك پروژه علاوه بر تامين منافع مشتريان، به نتايج كار و سودمندي آن براي جامعه و مردم نيز بيانديشند.
